بسی بلونت

“بسی بلونت” (Bessie Blount) فیزیوتراپیستی بود که سربازان زخمی جنگ جهانی دوم را (با ماساژ) مداوا می­کرد. خدماتی که در سال ۱۹۵۱ در جنگ انجام می­داد موجب شد وسیله­ای اختراع کند که افراد قطع عضو می­توانستند به تنهایی غذا بخورند
این وسیله­ی برقی به یک لوله متصل بود که وقتی بیمار روی ویلچر یا در بستر بود، انتهای لوله را به دهان می گرفت و یه لقمه غذا در دهانش ریخته می­شد.
سپس وی یک ظرف سبک طراحی کرد که ساده­تر و کوچک­تر بود و برای دور گردن بیمار طراحی شده بود.
بسی بلونت در سال ۱۹۱۴ در هیکوری ویرجینیا متولد شد. از ویرجینیا به نیوجرسی نقل مکان کرد و در آن­جا در دانشکده­ی تربیت بدنی “پنزر” و دانشکده­ی مقدماتی “یونیون”، فیزیوتراپی خواند و سپس در شیکاگو تعلیمات خود را در زمینه­ی فیزیوتراپی افزایش داد.
بسی بلونت در سال ۱۹۵۱ شروع به آموزش فیزیوتراپی در بیمارستان “برونکس” نیویورک کرد. قادر نبود تا به شکلی موفق اختراع باارزشش را در بازار وارد کند و از سوی “سازمان سربازان جنگی ایالات متحده” نیز حمایت نمی­شد، بنابراین حق ثبت اختراعش را در سال ۱۹۵۲ به دولت فرانسه واگذار کرد. دولت فرانسه با استفاده از این وسیله­ی مفید به بهبود کیفی زندگی بسیاری از سربازان جنگی کمک کرد.
بسی بلونت: «یک زن سیاهپوست می­تواند وسیله­ای اختراع کند که به نفع بشریت است».
ترجمه: معصومه آمِدی
منبع: “پیک توانا”