فلج مغزی بر اثر ناهنجاریها مادرزادی یا آسیب مغزی ایجاد میشود و از نشانههای آن حرکات غیر ارادی مرتبط با اسپاسم عضلات است که سبب ناهماهنگی در بدن میشود. یکی از شایعترین مشکلات کودکان مبتلا به فلج مغزی راه رفتن با پای خمیده یا Crouch Gate است. دشواری حفظ تعادل در این وضعیت کودک را خسته میکند و سبب میشود میل به تحرک کاهش یابد.
وضعیت Crouch Gate را با جراحی (به منظور افزایش طول ماهیچه همسترینگ) ، تزریق بوتاکس (اثر بخشی ۴ تا ۶ ماهه) ، فیزیوتراپی (روشی که باید بخشی از زندگی باشد) و استفاده از دستگاههای ارتوپدی (در بلند مدت عضلات را ضعیف میکند) بهبود میبخشند.
روشی دیگر استفاده از اسکلت بیرونی رباتیک است. پژوهشگران در حال توسعه این روش و جمعآوری اطلاعات پیرامون آن هستند. نسخههایی از آن نیز در کلینیکها موجود است. یکی از پژوهشگران این حوزه دکتر Thomas Bulea از موسسه ملی سلامت آمریکا(NIH) است. وی به طور خاص روی کارکرد اسکلت بیرونی برای Crouch Gate مطالعه کرده است.
در پژوهش وی هفت نفر از قربانیان فلج مغزی در محدوده سنی ۷ تا ۱۹ سال برای برای بهبود وضعیت ماهیچهها و اصلاح شکل پا و همچین آسانتر شدن راه رفتن با اسکلت بیرونی تمرین کردند. پس از نخستین جلسه تمرین خمیده راه رفتن کاربر بهبود یافت و ناهماهنگی اندامها در طی جلسه تمرین کاهش یافت.
شایان ذکر است که راه رفتن با اسکلت بیرونی باید با تمرینات توانبخشی و بالینی همراه باشد. در این صورت نتیجه بهینه حاصل میشود.
منبع: مجله فناوریهای توان افزا و پوشیدنی