مصاحبه ی اختصاصی پیک توانا با سجاد یعقوبی دانشمند و مخترع جوان ایرانی
فکر میکنید اگر سازمان ملل از جوان بیست ودو ساله ای دعوت کند که در مورد سلامت جهانی سخنرانی کند، این جوان باید دارای چه ویژگیهایی باشد؟
سجاد یعقوبی دانشمند و مخترع ایرانی، همان جوان بیست ودو ساله است. او دانشجوی پزشکی در کشور ترکیه است. تا کنون 19 اختراع به ثبت رسانده، در مسابقات جهانی مخترعان آمریکا و سوئیس مدال طلا گرفته، از دانشگاه هانوفر آلمان (دانشگاه پروفسور سمیعی) پذیرش گرفته، اما مطلع میشود که قرار است در ترکیه یک بیمارستان رباتیک تأسیس شود و از سراسر دنیا به دنبال چهار نفر هستند که در این زمینه آموزش ببینند. سجاد یعقوبی اکنون در این گروه چهار نفره مشغول به آموزش دیدن است و به عنوان کمک جراح مشغول به کار است.
ایده ی آخرین اختراع او هم در اتاق عمل به ذهنش رسیده، او متوجه شده متخصصان مغز و اعصاب با مشکل بزرگی مواجه اند و آن مشخص کردن محل دقیق تومورهای مغزی است. سجاد، دستگاهی اختراع کرده که قادر به ردیابی دقیق محل تومورها است و این اختراع را به ثبت جهانی رسانده است.
سجاد یعقوبی دانشمند، پزشک و مخترع جوان جهانی، دعوت پیک توانا را برای مصاحبه به گرمی و با تواضع بسیار پذیرفت. شما را به خواندن این مصاحبه دعوت میکنیم.
روزهای کودکی خود را چگونه گذراندید؟
یادگیری زبان انگلیسی، خواندن کتاب، ساخت کاردستی و نشستن در محفل بزرگان برای استفاده از تجربیات و سخنان آنان.
چه عواملی را در موفقیت خود موثر میدانید؟ مهمترین آنها کدام هستند؟
تلاش و سختکوشی، اعتماد به نفس، برنامه ریزی دقیق، کسب تجربه از شکستها و مهمترین آنها اراده و پایبندی خودم به کارم با وجودی که امکانات برایم کم بود.
ارتباطات میان انسانها را تا چه حد در رشد و پیشرفت آنها موثر میدانید؟
از نظر من آن دسته از ارتباطها که منجر به یادگیری و انتقال تجربیات شوند بسیار تاثیرگذار خواهند بود.
تاثیر انسان برروی محیط بیشتر است؟ یا محیط بر روی انسان؟
قطعاً انسان روی محیط. در طول تاریخ بشری میبینیم که انسانها با خلاقیت خود باعث تغییر جهان به طور اساسی شدهاند و این بیانگر این است که انسانها با گذشت زمان باعث تغییر محیط میشوند.
بچه ها چهطور میتوانند آنقدر توانا شوند که روی محیط و اطرافیان تأثیر بگذارند؟
با اتکا به نفس و تبدیل رویاهای خود به واقعیت و اینکه همیشه دید وسیعی به زندگی داشته باشند.
از چه زمانی میدانستید چه میخواهید؟ و چگونه؟
از اویل دوران ابتدایی در زمینهی صنایع دستی به طور خودجوش کار میکردم و با میخ بر روی گچ حکاکی میکردم طوری که اواخر دوران ابتدایی کارهایم به عنوان بهترین کاردستی در کشور انتخاب شد. در دورهی اول راهنمایی بود که رباتیک پزشکی را هدف خود قرار دادم و در پی مطالعاتی که داشتم به این نتیجه رسیدم که دیگر زمان دنیای تک بعدی به پایان رسیده و درحال حاضر باید با تلفیق علوم نوین و علوم دیگر باعث پیشرفت در این دنیا شد.
آیا در کودکی مطالعات خاصی داشتید؟ یا تحت آموزش ویژهای بوده اید؟
بله. از اوایل دوران راهنمایی، رباتیک را به صورت بسیار جدی آغاز کردم ولی به دلیل کمبود منابع در آن زمان ناچار بودم زبان انگلیسی را هر چه زودتر یاد بگیرم و از منابع خارجی برای این منظور استفاده کنم. برای همین از دوران ابتدایی سخت در یادگیری این زبان بودم. مطالعاتم در این زمینه به زبان انگلیسی طوری گسترده شد که در دوران دوم راهنمایی زمانی که اولین مسابقات رباتیک در ایران برگزار شد موفق به کسب مقام اول در این رشته شدم آن هم در زمانی که وقتی به فارسی کلمهی رباتیک را در اینترنت جستوجو میکردم چیزی جز 2 تا مطلب پیدا نمیشد. بعد از آن برای تکمیل کارهایم و با پاگذاشتن به دورهی دبیرستان تحت آموزشهای ویژهای در مراکز جهاد دانشگاهی در تهران قرار گرفتم و سخت مشغول آمادهسازی برای چندین المپیاد جهانی شدم. در دورهی دوم دبیرستان موفق به کسب مقام دوم جهان شدم. بعد از 9 ماه موفق به کسب مدال طلای جهانی نیز شدم و بعد از آن زیر نظر اساتید بسیار برجستهای در سراسر جهان، دورههای تخصصی رباتیک پزشکی و جراحی، کارهای خود را ادامه داده و کسب دانش میکنم.
مهمترین عامل شکست و موفقیت را چه میدانید؟
شکست، پایه و ستون موفقیت است. در واقع با چندین بار شکست است که موفقیت حاصل میشود.
رابطه تان با بچهها چهطور است؟
رابطه بسیار خوبی با بچه ها دارم. با صحبتهای بسیار نرم و لطیف سعی در آگاه ساختن آنها از اهمیت علم همراه با عمل دارم.
چه طور میشود مخترع شد؟
مخترع یعنی کنجکاوی، خلاقیت، انگیزه و تلاش برای یافتن راه حل مشکل و این نیازمند تحقیق و تلاش بسیار زیادی است.
به نظر شما تفاوت کودکانی که معلولیت دارند با سایر کودکان در چیست؟
هر انسانی تواناییها و ناتوانیهایی دارد، پس میانشان فرقی نیست. من هیچگونه تقاوتی نمیبینم. همانطور که هیچ تفاوتی بین خودم و بقیه نمیبینم. خدای مهربان همه را بطور یکسان خلق کرده و مهم این است که خود را دریابیم و این استعداد را در خود پرورش دهیم. در یکی از کنفرانس هایم یکی از دانشجویان از من پرسید واقعاً شما چگونه میتوانید این کارها را انجام دهید و ذهن و مغزتان را برای این کار سازمان بدهید؟ گفتم من رانندگی بلد نیستم ولی در حوزهی خودم اطلاعات کافی دارم چون فقط این استعداد خود را پرورش دادهام، میتوانستم رانندگی را هم یاد بگیرم و رانندهی قهاری باشم ولی نیستم. همهی انسانها بهطور یکسان آفریده شدهاند، مهم این است که به خود اعتماد کنیم و با اعتماد به نفس و تلاش به موفقیت دست یابیم. خداوند میفرماید: «هرکه گرفتاری و مصیبتی بر او وارد آمده و او بر آن مصیبت صبور و بردبار بوده من حیا میکنم از آنکه در روز قیامت بر او پروندهای باز کنم.»
چهطور میشود دنیا را تکان داد؟
با علم همراه با عمل
پدر و مادرتان را چطور میبینید؟
همه جا گفته ام بزرگترین افتخارم پدر و مادرم هستند. آنها تنها کسانی بودند که از همان اوایل دوران کودکی حمایتم کردند. سختیهای بسیار زیادی متحمل شدند تا بتوانند من را به این مرحله برسانند و دست هر دو را از اینجا میبوسم.
در حال حاضر چه تفریحی دارید؟ اوقات فراغت خود را چگونه میگذرانید؟
در حال حاضر برای دیدار خانوادهام، عزیزان، همشهریان و هموطنانم به ایران آمدهام. بیشتر اوقات روز را با مطالعه و تحقیق میگذرانم.
آیا فرد خاصی را در موفقیت خود مؤثرمیدانید؟
همیشه همهی افراد موفق را سرمشق و الگوی خود قرار میدهم ولی مشکلات آنها را هم در نظر میگیرم.
از نظرشما محکمترین ریسمان موفقیت برای کودکانی که شرایط خاص دارند، حامی ندارند، بیمارند یا تفاوتهای خاص با دیگران دارند در چیست؟
تلاش و اعتماد به نفس و مهمترین هدیهای که برای آنان مهیا شده، کتاب است.
ضمن احترام به تمام اختراعات شما که خدمت به همنوعان ماست، آیا اختراعی در خصوص معلولان هم داشتهاید؟
البته تمام اختراعات من متعلق به بشریت است. ولی دو سال پیش از سوی دولت روسیه جایزه ی برترین اختراع جهان در زمینه ی تجهیزات پزشکی و معلولان به بنده تعلق گرفت. این اختراع نوعی ربات و سیستمی بود برای حمل راحت بیماران معلول از موانع و پستیـ بلندیها و پله ها.
اگر بخواهید با کودکان مخاطب مجله، خانواده ها و سرپرستان آنها صحبت کنید چه میگویید؟
فقط یک جمله میخواهم بگویم خیلی دوستتان دارم. به امید روزی که کنفرانس موفقیت را برای این بچه ها اجرا کنم.
خیلی متشکرم از سرپرستان و خانوادهها بهویژه پدر و مادران حامی کودکان معلول که هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ معنوی پشتیبان این کودکان هستند و دستشان را میبوسم.
آیا تمایل دارید مجموعه ی کانون توانا را از نزدیک ببینید؟
بله. با کمال میل، حضور و ملاقات با این کودکان عزیز باعث افتخار من است.
آیا مایل به عضویت در این مجموعه هستید؟
بله. حتماً قصد دارم مدال جهانی ام و نمونه ای از افتخاراتم را تقدیم این عزیزان کنم و به عنوان سفیر این مجموعه، استعدادهای این عزیزان را به گوش جهانیان برسانم.
صدیقه مولایی