کار با کودکانی که دارای معلولیت جسمی هستند، برای ارائه دهندگان مراقبت از کودک نیاز به برنامه ریزی فکرشده دارد. کودکان دارای معلولیت جسمی برای مشارکت کامل در برنامه مراقبت از کودک ، خود نیاز به انواع و مقادیر کمک و پشتیبانی دارند.
ارائه دهندگان مراقبت از کودک احتیاج دارند از والدین، متخصصانی که با کودک کار می کنند، و یا خود کودک اطلاعاتی را دریافت کنند. این اطلاعات می تواند به ارائه دهنده مراقبت از کودک کمک کند تا برنامه های خاصی را برای قرار دادن کودک در برنامه مراقبتی انجام دهد.
کمک کردن به کودکان برای مستقل بودن
کودکان دارای ناتوانی جسمی در وهله اول فقط کودک هستند. آنها مانند همه کودکان، در محدوده توانایی خود به فرصتهایی برای انتخاب و انجام کارها برای خودشان نیاز دارند. در حدود توانایی آنها در برابر وسوسه انجام هر کاری برای کودک مقاومت کنید. کمک های مناسب را ارائه دهید، اما کودکان را ترغیب کنید که خودشان سعی کنند کارها را انجام دهند. این ممکن است بدان معنی باشد که انجام کارهای روزمره و وظایف شخصی آنها می توانند کمی بیشتر زمان ببرند.
به یاد داشته باشید که انجام کارها به طور مستقل به کودکان کمک می کند تا اعتماد به نفس و استقلال در شخصیت شان شکل بگیرد. صبور باشید و تشویق شان کنید و به فرزندان دیگر نیز کمک کنید که همین کار را انجام دهند.
راههای خاص ارائه دهندگان مراقبت از کودک می توانند از کودکان معلول جسمی پشتیبانی کنند. در اینجا چند روش را با هم میخوانیم:
حرکت در مناطق بازی را آسان کنید.
از مبلمان و تجهیزات سنگین و پایدار استفاده کنید که به راحتی نمی توان آنها را خراب کرد.
فرشهایی را که احتمال حرکت و بلند شدن دارند عوض کنید و یا نوار پایینی آنها را به زمین بچسبانید.
مبلمان و تجهیزات را به نحوی بچینید که فضای گستردهای باقی بماند تا کودکان بتوانند آزادتر حرکت کنند.
اشیاء را ثابت نگه دارید. به عنوان مثال، کاغذها، ظرف هایی که کودک از آنها برای مخلوط کردن استفاده می کند یا بلوک های چوبی را به میز یا کف بچسبانید تا در حالی که کودک نقاشی می کند، ترکیب میکند، چکش کاری می کند یا به هر نوع فعالیت دیگری از این نوع مشغول می شود وسایل بر جای خود بی حرکت بمانند.
محیط را با فعالیت های کودک سازگار کنید.
ابزاری را فراهم کنید که کودکان دارای ناتوانی حرکتی بتوانند از آنها برای گرفتن، نگه داشتن، انتقال و رها کردن استفاده کنند.
برای تحریک حس لامسه، مواد با بافت های مختلف – مانند خمیر بازی، تخته پارچه، روبان، مقوا راه راه و کاغذ ماسه را تهیه کنید.
مطمئن باشید مکان های فعالیت کودک به خوبی روشن هستند. در صورت نیاز لامپ ها را اضافه کنید.
برای کتاب خواندن کودک از نگهدارندههای کتاب استفاده کنید.
فعالیت هایی را برای کودک در نظر بگیرید که تشویق شود و تمام قسمت های بدنش را به حرکت دربیاورد.
تجهیزات ورزشی ساده و مختلفی را در دسترس کودک قرار دهید، مثل حلقه های هولاهوپ، انواع توپها و …
برای انتخاب تمرین های ویژه برای کودک با والدین و متخصصان کار کنید و کل کلاس را ترغیب کنید که برخی از آنها را به عنوان بخشی از یک فعالیت گروهی بزرگ انجام دهند.
به همکلاسی های کودک آموزش دهید که چگونه به کودک معلول جسمی کمک کنند.
همبازی ها معمولاً مشتاق کمک به کودکان دارای معلولیت هستند، اما ممکن است بیش از حد کمک کنند. رفتارهای کمکی آنها را تشویق و تحسین کنید، اما همچنین به آنها بیاموزید که همکلاسی خود را ترغیب کنند تا جایی که ممکن است کارهایش را به تنهایی انجام دهد.
به کودکان بیاموزید که چگونه با احترام به آنها کمک کنند. آنها را ترغیب کنید که از کودک بپرسند که آیا کمک می خواهد، و اگر پاسخ او “نه” بود آن را بپذیرند.
کودکان را تشویق کنید تا روشهای خلاقانه ای برای گنجاندن کودک دارای ناتوانی جسمی در فعالیت های بازی خود پیدا کنند. به عنوان مثال، انتقال دادن بلوک ها به میز ممکن است مشارکت یک کودک در ویلچر را آسانتر کند.
ترجمه: بهناز ضبیحی