چندی پیش خانم کبری خزعلی (رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان در شورای عالی انقلاب فرهنگی) در توئیتی خواست بهعنوان پیش قدم، خبر لغو اجبا و سقط جنین را به حامیان افزایش جمعیت تبریک بگوید. در حالی که همه میدانند تصویب چنین قانونی جای تأسف دارد نه شادی.
من که به دلیل نبود همین آزمایشات سالها پیش با معلولیت دیستروفی متولد شدهام؛ از آگاهی عمومی مردم که منجر به حذف توئیت خانم خزعلی شد خرسندم و به جنجالهای رسانهای نمی پردازم. بنابراین آن را به کناری گذاشته و فقط میپرسم: «چرا معلولان با جدیت معترضاند که نباید غربالگری نادیده گرفته و یا حتی اجبارش لغو شود؟» جواب کوتاه و ساده است: «زیرا درد را فقط درد کشیده می فهمد!»
تصور برداشتن این قانون با هدف افزایش جمعیت، تنها نشان از سطحینگری حامیان آن دارد. افرادی که به جای تشویق زوجها به آوردن فرزند و تصویب قوانینی برای بیمه کودکان و تأمین حداقل هزینههای ابتدایی آنان، میپندارند که بهتر است به سنگر علم یورش ببرند و با ترفندی سادهلوحانه و مضر، جامعه را جوان نگه دارند اما شاید این گروه نمیدانند غربالگری چیست و چرا پیشتر ضروری شمرده شد؟
به آنها باید گفت: «مجموعه آزمایشات سونوگرافی جنین و خون مادر در دورههای مختلف بارداری که برای جلوگیری از تولد کودکان معلول صورت میگیرد را غربالگری مینامند.»
اطلاع از عقب ماندن ایران در همین زمینه نسبت به کشورهای پیشرفته، بقدر کافی ناراحتکننده هست که کنار گذاشتنش را به منزله ضربالمثل قوز بالای قوز یاد کرد.
بنابراین شاید بهتر بود خانم خزعلی اینگونه توئیت میکردند: «عرض تبریک به مادران و پرسنل خدوم وزارت بهداشت بالاخره با تلاشهای نمایندههای انقلابی، مجلس تصمیم گرفت تا بودجهای برای نوسازی تجهیزات غربالگری اختصاص دهد. زیرا هیچیک از ما خواهان آن نیستیم که در آینده با سقط جنین بیمورد روبرو شویم یا ببینیم خطاهای آزمایشگاهی منجر به تولد فرزندان معلول این مرز و بوم میگردد.» تا خوشخبری ایشان صورتی علمی داشته باشند.
آنگاه بیتردید پزشکان و مسئولان که اعتراض نمیکردند هیچ، بلکه اکثریت مردم هم خوشحال میشدند از جمله من و شمایی که از اطرافیان دور و نزدیک خود گاه شنیدهایم به دنیا آوردن فرزندان معلولشان را تشخیص اشتباه پزشک بیان کردند.
محمد حشمتی فر- نویسنده و فعال حوزه معلولان