رییس سابق دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی:
دانشگاه توانبخشی نیازمند توانمند شدن است
رئیس سابق دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با بیان اینکه دانشگاه توانبخشی برای رفع نیازهای جامعه و ارائه خدمات نیازمند توانمند شدن است، گفت: از وزیر بهداشت تقاضا داریم که با عنایت خود به این دانشگاه نگاه ویژهای داشته باشد.
به گزارش سرویس «دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا):
سیدعلی حسینی در مراسم تودیع و معارفه رئیس دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی اظهار کرد: از ابتدای خدمتم تاکنون در کنار دکتر جغتایی بودهام، به همین دلیل با این دانشگاه و نظام آموزشی آن آشنایی داشتم و یک سال و پنج ماه فرصت خدمت به این دانشگاه و نظام را داشتم.
وی با بیان اینکه در این مدت تمام ارگانها با وجود مشکلات و ناملایمتها به ما کمک کردهاند تا بتوانیم گامهای موثری را برای ارتقا و توسعه این دانشگاه برداریم، گفت: متاسفانه مشکلات و ضعفهای گوناگونی در این دانشگاه وجود دارد که یکی از آنها نبود فضای مناسب است.
رئیس سابق دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با اشاره به گسترش رشتههای توانبخشی در این دانشگاه اظهار کرد: با وجود پیشرفتهایی که در این دانشگاه صورت گرفت اما مشکلاتی هنوز باقی است که تا کنون نیز بسیاری از این مشکلات شناسایی و درصدد رفع آنها برآمدیم و تا آنجایی که در توانمان بود به رفع نقاط ضعف این دانشگاه پرداختیم.
دکتر حسینی خطاب به وزیر بهداشت گفت: پس از 30 سال شاگردی در حوزه توانبخشی میتوانم بگویم بستر بسیار خوبی از نظر نیروی انسانی و تخصصی داریم که باید این فرصت مغتنم شمرد .
وی افزود: مراکز تحقیقاتی در این دانشگاه این فرصت را به نظام سلامت میدهد که با عنایت دکتر هاشمی وزیر بهداشت، در مان و آموزش پزشکی پیشرفت خوبی در این زمینه داشته باشیم.
وی با اشاره به تحقیقات انجام شده در داخل دانشگاه اظهار کرد: بر اساس این تحقیقات به این نتیجه رسیدهایم که وجود فرد معلول در خانواده ارتباط مستقیمی با فقر و رفاه اجتماعی مردم دارد که خوشبختانه امروزه در کشور مدیران و افراد خوبی در عرصه توانبخشی داریم.
حسینی اظهار کرد: در دانشکدههای مختلف و مجموع همکاران در توانبخشی کشور میتوانند مشاوران خوبی برای وزارت بهداشت باشند و در این فرصت و عنایتی که برای شما پیش آمده است از شما خواهش دارم که دانشگاه علوم بهزیستی را به عنوان مشاور خود بپذیرید. چرا که همکاران ما این توانایی را دارند که با مجموعه امکاناتی که در اختیارم هست سلامت اجتماعی و روانی و حتی اقتصادی جامعه را بهبود بخشم.