شماره ۴-۶ مجله توان نامه (ویژه خط و الفبای بریل)، فروردین- شهریور ۱۳۹۳ در ۳۷۶ صفحه توسط دفتر فرهنگ معلولین منتشر شد.
در مقدمه آن آمده است: خط بریل مثل کتاب گویا و زبان اشاره دارای دو طرف مصرف کننده و تولید کننده است. بریل را از حیث تولید می‌توان کتاب برجسته نامید و از نظر مصرف کننده، آن را کتاب بساوایی (لمسی) می‌نامند. البته در فرهنگ غربی و در جهان عرب به دلیل اینکه مخترع آن بریل بود، آن را بریل (ضبط اکثر متون عربی، برایل است) خوانده‌اند. در فرهنگ عربی به جای بریل یا برایل گاه آن را خط منقوط یا خط نقطیة می‌نامند. لغت‌نامه دهخدا بساوایی را لامسه یا قوه لامسه و بسودنی را لمس کردنی و قابل لمس یا ملموس دانسته است . در زبان انگلیسی آن را Touch Reading، Braille Reading، Braille Book،Braille Writing، Braille System، Braille Text book، Braille Codes می‌نامند.
از اینرو کتاب بساوایی غلط و کتاب بسودنی صحیح است. یعنی متنی که قابلیت لمس دارد و با لمس کردن قرائت می‌شود. اما کتابی را می‌توان لمس کرد یا قوه لامسه وقتی چیزی همچون کلمات و حروف را می‌تواند لمس کند که بُعد (طول و عرض و ارتفاع) داشته باشد. به عبارت دیگر حروف و کلمات در صورت برجسته بودن، می‌تواند لمس پذیر باشد. به همین دلیل گاه آن را خط برجسته و بعضی آن را خط نابینایی می‌نامند.
پرونده ویژه بریل در این شماره، گویای حقایق بسیار است. پژوهشگران از زوایای مختلف می‌توانند، این پرونده را بررسی کرده و اطلاعات مورد نظر خود را پیدا کنند. البته تمامی حجم این شماره به بریل اختصاص ندارد و بخش عمومی آن به اطلاع‌رسانی و جنبه‌های دیگر فرهنگ و جامعه توان خواهان عزیز پرداخته است و امیدواریم که مورد توجه و استفاده علاقه‌مندان قرار گیرد …
