توت سفید
طبیعت: متعادل، گرم و تر
حاوی: املاح معدنی و مواد چربی، ویتامین A و C
خواص: خون ساز، گرفتگی ها را باز می کند. ادرار آور، رفع آبله و سرخچه، تقویت نیروی جنسی، تقویت کبد، چاق کننده.
مضرات: در سرد مزاجان خون را فاسد می کند و باعث سردرد می شود و عملکرد دستگاه گوارش را مختل می کند.
توت سیاه (شاه توت)
طبیعت: سرد و تر
حاوی: گلوکز و مواد قندی، املاح معدنی، ویتامین A و C
خواص: تصفیه کننده خون، کاهش دهنده قند خون، رفع خستگی از فعالیت های فکری، خشکی مزاج، یبوست، صفرا و گرمی را از بین می برد، ضد عفونی کننده و میکروب را از بین می برد. ضد عفونی کننده و میکروب کش.
شاه توت برای بیماران کبدی بسیار مفید است.
مضرات: شاه توت را نباید با شکم پر خورد زیرا باعث نفخ می شود و گاهی باعث اسهال می شود.
توت فرنگی
توت فرنگی سرشار از ویتامین های B و C است.
مواد معدنی موجود در آن عبارتند از: آهن، آهک، فسفر، پتاسیم، منیزیم، سدیم و…
این میوه محبوب جزء ظزیف ترین میوه هاست. بی اندازه مقوی و خنک است. قند موجود در این میوه برای افراد دیابتی بی ضرر است و به علت اشتها آوری و مقوی بودن برای افراد ضعیف بسیار مناسب است که اگر هر روز توت فرنگی را مصرف کنند علاوه بر جذب املاح معدنی مقدار لازم ویتامین C نیز بدست می آورند. مواد معدنی موجود در این میوه مانع از بروز سرطان و تصلب شرایین می شود و خاصیت مسهلی به آن بخشیده که موجب حرکت عضلات روده ها می شود و یبوست را درمان می کند.
منیزیم موجود در آن مقاومت بدن را در مقابل امراض عفونی و سرطانی زیاد می کند و جمع شدن کلسیم را در استخوان آسان می کند.
توت فرنگی باعث بهبود بیماری هایی چون: روماتیسم، نقرس، سنگ کلیه اعمال کند. کم خونی، فشار خون، ورم مثانه نیز می شود.
