فرد کم شنوا در مکالمات خود دارای مشکلاتی است که برای کمک به یک مکالمه بهتر می توان از روشهای زیر استفاده کرد:
– صحبت رو در رو
– طوری قرار بگیرید که فرد صورتتان را ببیند. از فواصل دور (مثل اتاق دیگر) و یا از پشت سر با وی صحبت نکنید. دیدن حرکت لب و حالت چهره به درك گفتار کمک می کند.
– طوری قرار گیرید که نور کافی به صورتتان بتابد. در این حالت فرد چهره شما را بهتر می بیند، خصوصاً اگر اشکال بینایی داشته باشد.
– در حین خوردن، آدامس جویدن یا سیگار کشیدن، صحبت نکنید. این کار لب خوانی را دچار مشکل می کند.
صحبت با حالت طبیعی
– نیازی به بلند صحبت کردن یا داد زدن نیست. در مقابل فردی که از سمعک استفاده می کند با لحن گفتار طبیعی صحبت کنید.
– خیلی تند صحبت نکنید. طبیعی صحبت کنید و حتی المقدور کلمات را واضح تر بیان کنید. این کار سرعت گفتار را آهسته می کند ولی در آهسته و شمرده صحبت كردن اغراق ننمایید.
– اگر فرد حرفتان را نفهمید با جمله بندی دیگری آن را تکرار کنید. تنها به تکرار همان جمله های قبلی اکتفا نکنید چرا که برخی کلمات راحت تر شنیده شده و روی لب ها دیده می شوند.
– در حضور جمع، حرف یکدیگر را قطع نکرده و همگی با هم صحبت نکنید، در صورت تغییر موضوع صحبت، فرد کم شنوا را در جریان بگذارید. با دانستن موضوع مورد بحث، فهم صحبت برای وی ساده تر می شود.
تلاش در کاهش سر و صدای محیط
فهم گفتار در حضور سر و صدا برای فرد کم شنوا مشکل است لذا:
· در حین صحبت سعی کنید که سر و صدای اضافی را حذف نمايِِيد. مثلاً صدای تلویزیون را کم کرده و یا پنجره های رو به خیابان را ببندید.
· فاصله خود را با فرد کم شنوا کاهش دهید. اینکار صدای شما را نسبت به سر و صدای محیط بلندتر می کند، در عین حال دیدن صورت و لب های شما برای او ساده تر می شود.
· حتی المقدور در محل کم سر و صداتر قرار گیرید.
