کم شنوایی یک نا توانی پنهان است و این عامل باعث می شود که والدین دیر متوجه شده و در نتیجه دیرتر برای برطرف نمودن مشکل اقدام کنند.
به علاوه بسیاری از متخصصین پزشکی و حتی دوستان و اعضا خانواده به شما اطمینان می دهند که مشکلی نیست و نباید نگران باشید.
چون کم شنوایی شیوع خیلی کمی دارد و بسیاری از متخصصین اطفال هرگز یک کودک کم شنوای مادرزادی را ندیده اند.
پزشکان معمولا می گویند که نگران تاخیر گفتار کودک خود نباشید
اولین متخصصی که والدین معمولا با آن ملاقات خواهند کرد یکی از اعضای جامعه ی پزشکی است. شخصی که مشکل کودک را برای اولین بار تشخیص می دهد.
متخصص اطفال – پزشک گوش حلق و بینی(E.N.T) و یا شنوایی شناس از جمله ی این افراد هستند.
اولین برچسب ها به کودک از طرف جامعه ی پزشکی شروع می شود. والدین برای اولین بار لغاتی مثل ناتوان – اختلال شنوایی – سخت شنوا و یا سخت شنوا را خواهند شنید. از این اسامی نباید نگران شد. تاثیر این لغات به خاطر جدید بودنشان است. اکثر مردم در رابطه با این اسامی پیش زمینه ی ذهنی قبلی(که معمولا اشتباه است) دارند.
نباید اجازه داد که این اسامی و برچسب ها بر والدین تاثیر گذارند. این اسامی راه دریافت خدمات بهتر را از جامعه ی پزشکی هموار می کنند.
تمرکز اصلی گروه پزشکی بر دو نکته استوار است:
1.تشخیص دقیق کم شنوایی
2.انتخاب بهتر تقویت کننده ی شنوایی کودکان
این نکته مهم است که هیچ کدام از این متخصصین نمی توانند پاسخ تمامی سوالات را بدهند. هر کدام از این افراد نیاز های ویژه ی کودک کم شنوا را فراهم می کنند.
اگر چه والدین نقش اصلی را در رابطه با تکامل کودک شان بر عهده داشته و آنان هستند که بایستی تصمیمات سخت را بگیرند.
معرفی گروه پزشکی:
متخصص اطفال:
پزشکی است که نیاز های سلامت عموم کودک را از جهت درمانی تعیین می کند.
شنوایی شناس:
متخصص علوم شنوایی است که آزمایشات شنوایی را انجام می دهد و با تجویز تقویت کننده ی شنوایی مناسب در فرایند توان بخشی شنوایی کودک نقش دارد. برخی ازشنوایی شناسان سمعک هم می فروشند
شنوایی شناس اطفال:
شنوایی شناسی که در تشخیص و تجویزتقویت کننده شنوایی برای کودکان تخصص دارد.
نورولوژیست:
پزشکی که در رابطه با مغز و سیستم عصبی مرکزی تخصص دارد.
اتولارنگولوژیست:
پزشکی که در رابطه با جنبه های گوش گلو و بینی تخصص دارد.
اتولوژیست:
متخصص گوش حلق و بینی و پزشکی که تخصص او محدود به دستگاه شنوایی است.
توزیع کننده ی سمعک:
این فرد سمعک های تجویز شده توسط شنوایی شناس را می فروشد. مسیول کنترل عملکرد سمعک است و پزشک و یا معلم نیست. (در ایران وظیفه ی این افراد به عهده ی شنوایی شناس است).
هنگامی که کم شنوایی کودک تشخیص داده شد والدین خیلی چیز ها را باید بدانند.
تقابل و ارتباط با متخصص های گوناگون پزشکی برای هر فردی دشوار است. اسامی و برچسب های جدید و حجم زیادی از اطلاعات پزشکی منجر به سردرگمی می شود.
مهم است که والدین به توصیه های پزشکی توجه کرده و گاهی نیز در رابطه با درستی یا نادرستی آنها فکر کنند. این اطلاعات چارچوبی را برای یادگیری بیشتر فراهم می کنند.
اطلاعات پزشکی را باید فهمید تا بتوان رو به جلو حرکت کرد.
جامعه ی ناشنوایان
جامعه ی ناشنوایان امکانات زیادی را در اختیار خانواده ی کودک ناشنوا قرار می دهد.
برای شروع می توان در کارگاههای آموزشی برای والدین و معلمین کم شنوایان حضور یافت.
این کارگاههای آموزشی اطلاعات مفیدی به والدین می دهند و باعث ارتباط آنها با دیگر والدین و متخصصین آموزشی می گردند.
در برخی از شهرها برنامه های اوقات فراغت برای دانش آموزان کم شنوا و سخت شنوا ترتیب داده می شود. این برنامه ها می توانند برای حس اعتماد به نفس کودک کم شنوا بسیار مفید باشند.
این برنامه ها بهترین موقعیت برای دانستن قوانین ناشنوایان و استفاده از سیستم های حمایتی برای خانواده به شمار میاید.
فهرست بعضی از مکانها و برنامه ها:
اردوهای تابستانی
کلیساها (مساجد)
مدارس کم شنوایان
مسابقات ورزشی (فوتبل و بولینگ و …)
کارگاه ها و کلاس های آموزشی ویژه ی کم شنوایان
کلای هاس هنری و و رزشی
…
دخترک ناشنوای فیلم تحسین شده بابل ساخته ی الخاندرو گونزالس ایناریتو(2006) به جهت سرخوردگی جنسی برای برخورداری از موقعیتی مشابه دختران سالم در مراوده با پسرانی که تا قبل از این او را پس زده اند در تلاش است.
رینکو کیکوچی بازیگر 26 ساله ژاپنی که نقش دختر ناشنوا را بازی کرده نخستین بازیگر ژاپنی است که طی 50 سال گذشته نامزد جایزه ی اسکارشد!
با وجودی که یک پزشک دانش پزشکی زیادی دارد او نمی داند که کم شنوا بودن چه احساسی دارد و همچنین نمی داند که یک فرد کم شنوا چه احساسی دارد. مهم است که به تجربیات افراد کم شنوا توجه شود.
جامعه ی ناشنوایان به کم شنوایی به عنوان یک تفاوت زبانی(و نه یک مشکل پزشکی) نگاه می کند و اطلاعاتی در اختیار والدین گذاشته و همچنین از آنها حمایت می کند.
در ایران:
1.مرکز توان بخشی سازمان بهزیستی
2.سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور
3.شنوایی شناسان
4.متخصصین گوش حلق و بینی
5.کانون های ناشنوایان در سراسر کشور
می توانند کمک زیادی در جهت زبان آموزی و رشد شخصیتی کودک ناشنوا انجام دهند.
با تشکر از اقای باقی پور که من را در تهیه این مقاله یاری کردند.
