ربات های پوشیدنی چگونه به افراد معلول کمک میکند تا دوباره راه بروند

براساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ توسط بنیاد کریستوفر و دانا ریو انجام شد، تقریباً از هر ۵۰ نفر در ایالات متحده یک نفر یا تقریباً ۵٫۴ میلیون نفر با نوعی معلولیت زندگی می‌کنند. پیشرفت‌های بنیادی در زمینه ربات‌های پوشیدنی یا اگزواسکلتون‌ها موجب امیدواری افراد مبتلا به آسیب نخاعی، اختلالات عصبی و سکته مغزی شده است. ربات‌هایی همچون Exo-Suit ساخت شرکت ReWalk و Ekso NR از شرکت Ekso Bionic و Hybrid Assisted Limbs از شرکت Cyberdyne می‌توانند حتی به کم تحرک‌ترین بیماران کمک کنند. با مجله فناوری‌های توان‌افزا و پوشیدنی همراه باشید.
در حال حاضر، حدود ۳۰،۰۰۰ فرد مبتلا به معلولیت نامزد استفاده از اسکلت بیرونی هستند و هر ساله حدود ۱۸۰۰۰ نفر به این تعداد افزوده می‌شود. افزایش مصوبات استفاده از اسکلت‌های بیرونی در صنعت پزشکی، شرکت‌ها را ترغیب به سرمایه گذاری بیشتر در زمینه تحقیق و توسعه کرده است. منبع: ReWalk
تأثیرگذاری اسکلت بیرونی
طی چند سال گذشته تحولات اساسی در این زمینه رخ داده است که افراد دارای آسیب نخاعی، اختلالات عصبی و سکته مغزی را امیدوارتر کرده است. استفاده از اسکلت‌های بیرونی در توانبخشی رو به رشد است و فواید آنها بطور گسترده‌ای شناخته می‌شود. ربات‌هایی همچون Exo-Suit ساخت شرکت ReWalk و Ekso NR از شرکت Ekso Bionic و Hybrid Assisted Limbs از شرکت Cyberdyne می‌توانند حتی به کم تحرک‌ترین بیماران کمک کنند و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشند.
لری جاسینسکی، مدیرعامل ReWalk گفت: «این بسیار شگفت آور بوده است که چگونه اسکلت بیرونی بر گروه بزرگی از مردم و نه تنها کاربران تأثیر می‌گذارد. ما بر همه افراد اطراف خود تأثیر می‌گذاریم، وقتی بیمار تحرک خود را دوباره به دست آورد همسر، فرزندان، دوستان همه درگیر هستند».
ربات‌های پوشیدنی به افراد معلول کمک می‌کنند تا دوباره راه بروند
براساس پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ توسط بنیاد کریستوفر و دانا ریو انجام شد، تقریباً از هر ۵۰ نفر در ایالات متحده یک نفر یا تقریباً ۵٫۴ میلیون نفر با نوعی معلولیت زندگی می‌کنند. این رقم تقریباً برابر با جمعیت لس‌آنجلس و فیلادلفیا است. جاسینسکی گفت، تعداد افراد نامزد استفاده از اگزواسکلتون حدود ۳۰۰۰۰۰ نفر است و هر ساله حدود ۱۸۰۰۰ نفر به این تعداد افزوده می‌شود.
کانر والش، متخصص رباتیک دانشگاه هاروارد که با ReWalk همکاری می‌کند، گفت: «فکر می‌کنم زمینه رباتیک پوشیدنی در این زمان بسیار مهیج است. در ۵ تا ۱۰ سال گذشته پیشرفت در پژهش‌ها بسیار سریع بوده است». بنابر گزارش‌ها، افزایش مصوبات استفاده از اسکلت‌های بیرونی در صنعت پزشکی، شرکت‌ها را ترغیب کرده است تا سرمایه گذاری بیشتری را برای تحقیق و توسعه اسکلت‌های بیرونی در سرتاسر جهان انجام دهند. سال گذشته ReWalk مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا را برای سامانه Exosuit ReStore دریافت کرد. این سامانه برای استفاده قربانیان سکته مغزی طراحی شده است. ReStore تنها Exosuit نرم با مجوز سازمان غذا و داروی آمریکا است.
ReWalk Personal 6.0 System برای کلیه استفاده‌های روزانه در خانه و در جامعه بصورت سفارشی طراحی شده است. منبع: ReWalk
یک دنیای متفاوت
جولیو کارو ۲۲ ساله بود که به عنوان کارگر فولاد سازه در جنوب کالیفرنیا کار می‌کرد و از ارتفاع ۱۸ فوتی سقوط کرد. کمر او از دو جای مختلف شکست و به ستون فقراتش آسیب رسید و توانایی راه رفتن خود را از دست داد. کارو گفت: «من جوان بودم و به همین دلیل نفهمیدم چه اتفاقی افتاده است. آنها گفتند: شما دیگر نمی‌توانید راه برید و من فکر می‌کردم دروغ می‌گویند». وی افزود: «من فقط می‌خواستم پاهایم را پس بگیرم. هنگامی که من برای اولین بار اسکلت بیرونی ReWalk را دیدم و متجه شدم که راه می‌رود، فکر کردم، اوه، عالیه این همه کار می‌کند».
کاترین وون، مدیر محصولات ReWalk گفت: ReWalk از طریق ساعت مچی کنترل می‌شود و به حسگرهای روی تنه واکنش نشان می‌دهد، بنابراین می‌تواند حس کند که بیمار از یک طرف به طرف دیگر کج می‌شود و پاها را براساس آن حرکت می‌دهد.
جولیو با اگزواسکلتون Rewalk. پس از پنج جلسه فیزیوتراپی، جولیو کارو توانست با استفاده از اسکلت بیرونی راه برود. منبع: ReWalk
پس از پنج جلسه فیزیوتراپی، در کل کمتر از ۲۰ ساعت، کارو دوباره در حال راه رفتن بود. وی گفت که اغلب اوقات در انظار عموم نمی‌رود، زیرا مردم برای پرسیدن سؤال و عکس گرفتن می‌ایستند. او گفت اسکلت بیرونی توانسته زندگی او را تغییر دهد و به او امکان می‌دهد دوباره روی اتومبیل کار کند و از لذت‌های ساده‌ای مانند بیرونی رفتن برای لمس یک برگ لذت ببرد.
در پاسخ به نیاز بیماران سکته مغزی
به تازگی فناوری رباتیک به نفع بیماران سکته مغزی گسترش یافته است. والش گفت: بیش از ۷۰٪ افرادی که دچار سکته مغزی می‌شوند هرگز توانایی راه رفتن خود را به دست نمی‌آورند. شرکت‌هایی مانند Ekso و Cyberdyne در تلاش هستند تا آن را تغییر دهند.
سه شنبه چهارم دسامبر ۲۰۱۸ قرار بود یک روز عادی دیگر برای املیا کلارک باشد. این متخصص زیبایی سه پسر خود را به مدرسه رساند و به آرایشگاه رفت. او سردرد داشت اما آن را به قند خون پایین ربط می‌داد. درنهایت بیهوش می‌شود. وی گفت: «وقتی از خواب بیدار شدم، یک چراغ دیدم و دکتر گفت: سلام. اسمت چیه؟ شما دچار سکته مغزی شده‌اید».
کلارک به مدت یک ماه و نیم در بیمارستان بود. از آن پس بدون کمک قادر به ایستادن نبود. سپس او به Ekso NR معرفی شد. این نخستین بار بود که او از زمان سکته مغزی یک قدم طبیعی برداشت. در طی سه ماه او توانست فقط با عصا قدم بزند و تا ماه اوت دوباره رانندگی می‌کرد.
آملیا کلارک، ۳۹ ساله، از اسکلت بیرونی EksoNR برای یادگیری دوباره نحوه راه رفتن پس از سکته مغزی، به عنوان بخشی از مراقبت‌های سرپایی خود در بیمارستان توانبخشی میدآمریکا در اوورلندپارک، کانزاس استفاده می‌کند. منبع: Ekso Bionics
آموزش دوباره راه رفتن
به گفته Jack Peurach، مدیر عامل Ekso Bionics، اسکلت بیرونی Ekso NR در حدود ۳۰۰ بیمارستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اسکلت بیرونی به آموزش مغز و ماهیچه‌ها کمک می‌کند و به بیماران مبتلا به سکته مغزی، آسیب نخاعی یا سایر شرایط عصبی اجازه می‌دهد دوباره راه بروند. Peurach گفت: در مورد بیماران سکته مغزی، هدف این است که به آنها بیاموزیم که دوباره راه بروند تا آنها برای مدت طولانی نیاز به دستگاه نداشته باشند.
Cyberdyne دارای یک مدل مراقبت مشابه است. اسکلت بیرونی آنها با نام مستعار HAL در مرکز توانبخشی بروک در جکسون‌ویل فلوریدا مورد استفاده قرار می‌گیرد. HAL، کوتاه شده Hybrid Assisted Limb، یک اسکلت بیرونی با الکترودهای کوچک است که به عضلات پا متصل می‌شود. مغز سیگنال‌هایی را از طریق بدن بیمار ارسال می‌کند. الکترودها این سیگنال‌ها را دریافت و به ربات منتقل می‌کنند. ربات بر اساس آنچه که این سیگنال‌ها می‌گویند حرکت می‌کند. بنابراین وقتی یک بیمار به جلو رفتن فکر می‌کند، می‌تواند یک قدم به جلو بردارد.
مسئله پوشش بیمه
والش گفت، در حالی که رباتیک تفاوت بسیاری در زندگی افراد ایجاد کرده است، اسکلت‌های بیرونی هنوز به پتانسیل خود دست نیافته‌اند. نمونه‌های عالی و هیجان انگیزی وجود دارد، اما زمانی‌که به خیابان یا بیمارستان می‌روید، این دستگاه‌ها را نمی‌بینید و آنها همیشه مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. سوال این است که چرا؟
هزینه، بزرگترین مانع برای دستیابی به این فناوری برای میلیون‌ها انسان است که می‌توانند از آن بهره‌مند شوند. والش گفت: در حالت ایده‌آل هر ربات باید متناسب با فرد باشد که موجب گران‌تر شدن آن می‌شود.
یکی از دلایل عدم موفقیت این است که بسیاری از شرکت‌های بیمه هنوز اسکلت بیرونی را پوشش نمی‌دهند.