هفت سال پیش، «جیسون استرهویزن» بر اثر تصادف ناگوار، بینایی خود را از دست داد و در تاریکی مطلق سقوط کرد. اکنون، به لطف وسیلهای آزمایشی که محققان کلینیک سلامتی مرکز تحقیقاتی دانشگاه لسآنجلس در مغزش قرار دادند، دوباره حس بینایی خود را بدست آورده و مستقلتر شده است. استرهویزن 30 ساله، اهل آفریقای جنوبی که برای شرکت در کلینیک درمانی مرکز تحقیقاتی به لسآنجلس آمده، گفت: حالا چیزهایی را میبینم که قبلا نمیدیدم و میتوانم لباسهای شسته شده را تفکیک کنم، راهم را بدون استفاده از عصا در راهروهای روشن پیدا کنم و با ایمنی کامل از خیابانها رد شوم. این وسیله، زندگی مرا راحتتر کرده.
این وسیله برای افرادی طراحی شده که قبلا میتوانستند ببینند و حالا بر اثر بیماری یا ضربه نمیتوانند. هر چند این وسیله دید طبیعی فراهم نمیکند، ولی توانایی کاربران را بالا میبرد تا با بازگشت توان تشخیص حرکت، و تمایز بین نور و تاریکی جهان را ببینند.
دکتر «نادر پوراتیان» جراح اعصاب کلینیک سلامتی لسآنجلس و محقق اصلی طی 5 سال مطالعه گفت: اولین بار است که وسیلهای در مغز جاسازی میکنیم که افراد میتوانند بدون وصل شدن به یک دستگاه خارجی در خانههایشان از آن استفاده کنند. این وسیله به آنها در تشخیص ورودی در یا ابتدا و انتهای راهرو، و گذرگاه کمک میکند، این اتفاقات کیفیت زندگی افراد را بالا میبرند.
این دستگاه پیشرفته به تائید وزارت غذا و دارویی آمریکا رسیده، سیستمی که به صورت بیسیم، تصاویر دوربین فیلمبرداری کوچکی که روی عینک آفتابی وصل شده، به ارتعاشات برقی تبدیل میکند. ارتعاشات، شصت الکترود کاشته شده در بالای قشر بیرونی مغز را فعال کرده و الگوهای نوری ایجاد میکند و آنها را به عنوان راهنمای دیداری تفسیر میکند. «استرهویزن» گفت: نقاط کوچک سفیدی روی پس زمینه سیاهی میبینم، انگار در شب به ستاره ها نگاه میکنم. دومین موضوع تحقیق برای دریافت وسیله، «اوریون» نام دارد. وقتی کسی سمت من میآید، سه نقطه کوچک میبینم که هر چه به من نزدیکتر میشود، تعداد نقاط نورانی زیاد و زیادتر میشوند.
کمربندی همراه عینک است که دکمهای روی آن نصب شده و بیمار میتواند با فشردن آن اشیای تیره در خورشید را بزرگنمایی کند و با دوباره فشردن، مانند چراغهای جلوی ماشین در شب، اشیای روشن را در تاریکی تجسم کند.
این وسیله در مغز شش نفر نصب شد، سه نفر اول در کلینیک سلامتی لسآنجلس، دو نفر بعدی در دانشکده پزشکی «بایلو»، نفر ششم در مرکز تحقیقاتی لسآنجلس. دریافتکنندگان گفتند که توانستند از نورافشانی لذت ببرند و شمعهای روی کیک تولد فوت کنند.
«استرهویزن» گفت: هر بار روشنش میکنم، صدای سوت کوتاهی میآید. بعد از تاریکی کامل، چشمکهای ناگهانی کوچکی از نور در اطرافم حرکت میکنند و متوجه میشوم معنی خاصی دارند. داشتن دوبارهی شکلی از دید مفید، حیرتانگیز خواهد بود.
در حال حاضر این وسیله در سمت چپ مغز جاسازی میشود، در نتیجه راهنمای دیداری تنها از سمت راست میدان دید دریافت میشود. هدف این است ک هر دو طرف مغز قرار بگیرد تا کل بینایی را بهبود ببخشد.
«پوراتیان» گفت: این وسیله پتانسیل بازگرداندن دید مناسب برای نابینایان بر اثر آب سیاه، دیابت، سرطان، و ضربه را دارد. او و همکارانش بر اساس خروجی موضوعات مطالعه، امیدوارند روزی این وسیله برای نابینایان مادرزاد یا کمبینایان استفاده شود.
نزدیک 39 میلیون نابینا در جهان وجود دارد. از آنجا که «اوریون» به لطف محصولات دارویی شرکت «سِکِندسایت» پیشرفت کرده و فروش رفته، مستقیما قشر بینایی را تحریک میکند، و به افرادی مانند «استرهویزن» که شبکیه و اعصاب بینایشان صدمه دیده، کمک میکند.
«استرهویزن» یک ورزشکار موفق و ماجراجوی چترباز هواپیماست و اخیرا با گروهش در جام بیسبال نابینایان 2019 رقابت کرد (یک نوع وقتگذرانی افراد کمبینا در آمریکا)، تصادفش و این وسیله را برای تغییر زندگیاش به اشکال فراوان پذیرفته است.
او در وبلاگش نوشت: در زمان تصادف، 23 ساله بودم، درس میخواندم خلبان هواپیما شوم. زندگی آنجا تمام نشد، بلکه بهتر شد، هنوز عشق زندگیام «سوماری» را ندیدهام.
این زوج اولین سالگرد ازدواجشان را در بیست و دوم سپتامیر جشن گرفتند.
او گفت: معمولا وقتی خانمم از دستم عصبانی میشود، ساکت میماند، و رفتارم اینگونه میشود که برای مثال، کجایی؟ میخواهم با تو صحبت کنم؟ و آن وقت کشفش میکنم و نمیتواند چیزی را از من مخفی کند.
ترجمه دنیا صارمی
منبع: Good News Network
